Nga i Dërguari i Allahut për Nexhashiun e Abisinisë, Etiopisë së sotme
Amrr b. Umeje,një nga emisarët e të Dërguarit të Allahut ishte i njohur për guximin, trimërinë dhe zgjuarsinë e tij. Jetonte në një fshat të vogël në krahinat e Bedrit. Në betejën e Bedrit dhe të Uhudit luftoi përkrah paganëve kundër myslimanëve, por pas betejës së Uhudit u bë mysliman. Pasi u bë mysliman, Profeti (sal’la llahu alejhi ue sel’lem) e dërgonte Amrin në krahinat e Medines për t’ju shpjeguar fenë islame njerëzve atje. Po ashtu, ai është dërguar edhe në Mekë dhe në vende të tjera si emisar. Edhe këtë here Profeti (s.a.s) e zgjodhi atë si emisar për tek Nexhashiu i Abisinisë.
Menjëherë, sapo Amri (R.a ) mori letrën nga Profeti (s.a.s) u nis me kalë drejt Abisinisë. Për arsye se donte që letra e Profetit të arrite sa me parë në destinacion, ai nuk ndaloi vetëm se pak gjatë rrugës. Pas disa ditësh arriti në bregun e Detit të Kuq. Pas një udhëtimi të lodhshëm e të gjatë arriti në Abisini. Ishte shume kurioz se si do të dilte përpara Nexhashiut, Perandorit të Abisinisë.
Nexhashiu, perandori i Abisinisë ishte një i krishterë i cili i donte shumë Isain (a.s) dhe nënën e tij Merjem. Nexhashiu, i njohur për drejtësinë e tij, kishte dijeni edhe më herët rreth islamit dhe myslimanëve. Për arsye se besimtarët hasën tortura nga më të ndryshmet gjatë viteve të para të islamit, dhe ata kërkuan një rrugëdalje. Shkuan tek Profeti (s.a.s) dhe kërkuan që ai tu tregonte një vend ku ata mund ta jetonin të qete fenë e tyre.
Profeti (s.a.s) u tha: “Shkoni në Abisini. Aty është një mbret, ku askujt nuk i bëhet padrejtësi në prani të tij. Shpresohet që Allahu t’ju shpëtojë nga padrejtësitë.”
Sapo morën lejen për të emigruar një grup prej 15 personash u nisën për në Abisini. Kur e morën vesh paganët e Mekës këtë gjë u munduan t’i ndalonin, por kur mësuan se myslimanët ishin languar me një anije nga deti i Kuq, u kthyen pa ia arritur qëllimit.
Grupi i parë i myslimanëve që emigroi në Abisini u prit shumë mirë atje dhe e jetuan në qetësi fenë e tyre duke shpëtuar nga padrejtësitë që u bëheshin në Mekë. Dy vjet më vonë, pasi u mor vesh lajmi për pritjen e mirë të tyre, u nis drejt Abisinisë grupi i dytë i emigruesve nga Meka i përbërë nga 90 veta, nën kryesimin e Xhaferr b. Ebi Talib.
Ky perandor i drejtë, i cili më parë i kishte hapur dyert e vendit të tij myslimanëve, tashmë do të mirëpriste një emisar të fesë islame. Amri, i cili ndodhej në sarajet e Nexhashiut, së pari priti për pak kohë në pjesën ku priteshin emisarët. Pastaj punonjësit e sarajit, shkuan tek Nexhashiu dhe e njoftuan atë për dëshirën që ky emisar kishte për tu takuar me të. Pasi Nexhashiu pranoi të takohej me Amrin, ky i fundit ia paraqiti me plot mirësjellje letrën e të Dërguarit të Allahut. Nexhashiu sapo e mori letrën e puthi dhe e vuri në ballë. Pastaj ia zgjati njërit nga njerëzve të tij për t’ia lexuar letrën. Lexuesi filloi të lexonte:
“Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotit!
Nga Muhamedi, i Dërguari i Allahut, sundimtarit të Etiopisë, Nexhashi.
Paqe për ty o mbret! Dëshmoj se Isai (a.s) është shpirti i Zotit dhe fjala që Allahu ia la virgjëreshës, të ndershmes e të pastrës Merjeme…
O sundues i drejtë! Unë të ftoj ty që të besosh Allahun një të vetëm, që nuk ka shok në adhurim. Të ftoj të adhurosh Atë dhe të besosh ato që më janë shpallur mua nga Allahu. Sepse, Unë jam i dërguari i Allahut.
Edhe popullin tënd e ftoj që të besojë Allahun. Në këtë mënyrë unë jua përcolla juve fenë e Zotit dhe ju këshillova. Dhe ju pranojeni këshillën time. Paqja qoftë për ata që pasojnë rrugën e drejtë!”
Nexhashiu e dëgjoi letrën me respekt deri në fund. U emocionua shumë. Nuk I mbajti dot lotët. Zbriti nga froni dhe u ul me modesti ne tokë. Më pas u bë mysliman duke thënë shehadetin (fjalën e dëshmisë). Pastaj tha këto fjalë, që i dëgjuan edhe të pranishmit: Ai është profeti I fundit që kanë pritur kaq shumë hebrenjtë dhe të krishterët. Nëse do të kisha mundësi për të shkuar pranë Tij, do të shkoja pa asnjë hezitim. Ah sikur në këmbim të këtij pushteti të bëhesha shërbëtor i Profetit të fundit. T’i shërbesh Atij, është diçka më madhështore sesa kjo mbretëri.
Pasi i tha të gjitha këto,e mori letrën plot respekt,e puthi dhe e vendosi në një kuti të fildishtë duke thënë : “Nuk do të pakësohet e mira dhe begatia tek abisinasit për aq kohë sa kjo letër është mes tyre”.
Ndërkohë, në Abisini ndodhej edhe Amrr b. As një nga burrat e parisë së Mekës, i cili nuk e kishte gjetur akoma rrugën e drejtë. Ai ishte mik i Nexhashiut. Kishte ardhur në Abisini për t’i kthyer mbrapsht besimtarët që kishin emigruar nga Meka aty. Ai e kishte parë emisarin e Profetit që hynte dhe dilte në pallatin mbretëror. Nervozohej shumë nga kjo situatë dhe, duke menduar se kjo do t’ia vështirësonte punën thoshte me vete: Po ky, çfarë pune ka në pallat?! Madje mendoi të ngrinte kurth dhe ta vriste emisarin por nuk ja arriti.
Një ditë doli para Nexhashiut dhe pasi i dha dhuratat që kishte sjellë për atë I tha: O Perandor! Po shoh që në pallatin tënd hyn e del një njeri i ardhur nga Medina, që është emisar i armikut tonë. Na e dorëzo ne atë, ta vrasim.
Nexhashiu u nxeh shumë nga këto fjalë, aq sa e goditi me grusht Amrr b. El’asin. Gati sa nuk ia theu hundën. Amrri u çudit shumë. Nuk e priste aspak këtë nga Nexhashiu. Në sallë kaploi heshtja për pak çaste.
Nexhashiu iu kthye Amrit gjithë nerva dhe me një ton të ashpër e pyeti: Ti do të vrasësh emisarin e Profetit që i vjen shpallja nga Xhibrili ashtu si i ka ardhur edhe Musait e Isait?
Karshi këtyre fjalëve të Nexhashiut, Amri i çuditur edhe më shumë e pyeti: “O Mbret! Muhamedi është me të vërtetë profet?” Nexhashiu ishte akoma i nevrikosur: “Turp të kesh o Amrr! Ti veri veshin mirë këtyre që po të them unë, mblidh mendjen dhe shko ndiq profetin e fundit. Të betohem se Ai është në rrugën e drejtë. Ashtu si Musai triumfoi ndaj Faraonin dhe ushtrisë së tij, edhe Ai ka për të triumfuar kundër kundërshtarëve të tij.
Amrr b. Asi u ndikua shumë nga sjellja e Nexhashiut. Pas një heshtje të shkurtër u kthye nga Nexhashiu dhe tha: “O Mbret! Nëse bëhem mysliman a ma pranon ti këtë dhe a bëhesh dëshmitar për mua?”
Nexhashiu e pranoi këtë propozim dhe Amrri u bë menjëherë mysliman aty. Por, këtë gjë e mbajti të fshehtë nga shokët e tij dhe vetëm pas një viti kur shkoi në Medine e shfaqi hapur para Profetit se ishte bërë mysliman.
Ndërsa Amri, emisari i Profetit qëndroi edhe për pak kohë në Abisini pasi takoi Nexhashiun. Atje u takua edhe me myslimanët e tjerë që kishin emigruar më herët aty. Ai u përcolli atyre përshëndetjet e Profetit (sal’la llahu alejhi ue sel’lem). Iu tha atyre se myslimanët në Medine kanë bërë marrëveshje me paganët e Mekës dhe se kjo marrëveshje do të zgjaste dhjetë vjet. U tha atyre se myslimanët kishin shpëtuar përfundimisht nga torturat e mekasve paganë, mund të jetonin të qetë tashmë fenë e tyre në Medine dhe i përgëzoi ata se Profeti (sal’la llahu alejhi ue sel’lem) i ftonte ata të ktheheshin në Medine. Më pas, emigruesit dhe Amrri u bënë gati për tu kthyer në Medine. Ditën e fundit të qëndrimit në Abisini, Nexhashiu e thirri Amrrin dhe i dha një letër e dhurata të shumta për Profetin (sal’la llahu alejhi ue sel’lem). Tashmë kishte ardhur koha për tu larguar. Nexhashiu e përcolli Amrrin dhe emigruesit e tjerë për tek anija me të cilën do ktheheshin për në Medine. Pas një udhëtimi të gjatë, anija arriti në bregun tjetër të detit dhe morën rrugën për Medine.Pas disa ditësh karvani mbërriti në Medien. Aty emigruesit i pritën me mall të afërmit dhe shokët e tyre. Menjëherë shkuan tek xhamia e Profetit dhe u çmallën me Mbretin e Zemrave (s.a.s). Ndërsa Amrri kishte dy gëzime, detyrën e kreu me sukses edhe po takohej serish me Profetin (sal’la llahu alejhi ue sel’lem). Amrri ia dorzoi të Dërguarit të Allahut letrën dhe dhuratat që I kishte dërguar As’hame Nexhashiu i Abisinisë. Profeti dëshironte që t’i lexohej letra e ardhur nga Nexhashiu, ku ai thoshte:
“Me emrin e Allahut!
Nga As’hame, Nexhashiu i Abisinisë për Muhamedin të Dërguarin e Allahut.
O Profet i Zotit! Paqja, begatia dhe mëshira e Allahut qofshin mbi ty. Dëshmoj se nuk ka zot tjetër veç Allahut dhe se Ti je i dërguari i Tij. Më arriti letra me emisarin tënd. Betohem për Allahu se ato që thua Ti nuk janë të ndryshme nga ato që ka thënë Isai. Nëse më urdhëron, e le mbretërinë dhe vij aty menjëherë. Por, unë tani jam vetëm zot i vetes time. Nuk kam pushtet mbi popullin tim për këtë. Nuk mund të them asgjë për ta. Edhe njëherë dëshmoj se çdo gjë që thua ti është e vërtetë”.
Pasi u lexua letra, Amrri ja shpjegoi Profetit gjendjen e Nexhashiut dhe gjithë çka pa atje. Shkëlqesia e tij (sal’la llahu alejhi ue sel’lem) bëri dua për As’hamen, Nexhashiun e Abisinisë dhe të gjithë u gëzuan që ai u bë mysliman.